Fijne moederdag!

Het ontstaansverhaal van Klup is bij veel kluppers bekend. Vorige week deelde Michelle een persoonlijk bericht en dit vond ik erg toepasselijk voor moederdag en alle moeders binnen Klup. Een persoonlijk maar erg mooi bericht die ik graag met jullie deel en beschrijft dat er genoten mag worden van het leven. Voor ons is het geweldig dat we hier een steentje aan bij mogen dragen voor zowel mannelijke als vrouwelijke kluppers!

“Vandaag zou mijn moeder jarig zijn. Of is ze jarig. Het wordt in ieder geval niet meer echt gevierd. Want ze is er niet meer. Ik denk er dan even aan en vervolgens ga ik weer verder met hetgeen waar ik mee bezig was.

Maar vandaag wil ik toch graag even stil staan bij haar verjaardag. Gewoon omdat ik dat eigenlijk nooit echt meer heb gedaan. Waar ik vaak aan moet denken is een stukje dat is voorgedragen door een goede vriend bij haar begrafenis: 

“Daarom wil ik namens haar zeggen dat je moet blijven dansen zoals zij dat kon. Want misschien sterft wel de danseres maar nooit sterft haar muziek. En na de stilte is het de muziek die zelfs de verbeelding tot gehoorzaamheid dwingt als haar melodie bovenkomt uit het geheugen. En dan moet je niet blijven zitten maar lachen en samen dansen en dansen…”

Deze week was er een klupper op kantoor. “Ik ben al even lid, maar heb nog wat tijd nodig. Mijn vrouw is 2 maanden geleden overleden. Maar ik ga meedoen hoor, met Klup. Want alleen is ook maar alleen.”

Dus weet je mama, ik vier je verjaardag gewoon lekker wel vandaag. Want zonder jou was Klup er nooit geweest en zouden er een stuk minder mensen (weer) dansend door het leven gaan!”

Fijne zondag!

Michiel